Page 349 - FINAL-book ประมวลกฎหมาย เกี่ยวกับการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุ(แก้ไขครั้งที่15)

- ๕ –


ขอ ๑๒ การงดหรือลดคาปรับ หรือขยายเวลาสงมอบ

่
ี
ิ
ี
ี
ุ
ในกรณทมเหตุเกดจากความผิดหรือความบกพรองของฝายผูซอ หรือเหตสุดวิสัย

ื้

่
ื

ี
่
ี
ั

่
หรือเกิดจากพฤติการณอันหนึงอนใดทผูขายไมตองรับผิดตามกฎหมาย หรือเหตุอ่นตามทกําหนด
ื
ุ
้
ั
่
ึ
ในกฎกระทรวง ซงออกตามความในกฎหมายวาดวยการจัดซอจัดจางและการบริหารพสดภาครัฐ ทําให

ผูขายไมสามารถสงมอบสิ่งของตามเงอนไขและกาหนดเวลาแหงสัญญานี้ได ผูขายมสิทธิของดหรือลดคาปรับ

ื่
ํ
ี

หรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญาได โดยจะตองแจงเหตุหรือพฤติการณดังกลาวพรอมหลักฐานเปนหนังสือให

่
ผูซื้อทราบภายใน ๑๕ (สิบหา) วัน นับถดจากวันที่เหตุนั้นสิ้นสุดลง หรือตามทกาหนดในกฎกระทรวงดังกลาว
ี
ั
ํ

ถาผูขายไมปฏิบัติใหเปนไปตามความในวรรคหนึ่ง ใหถือวาผูขายไดสละสิทธิเรียกรอง



ี
ื
่
ในการทจะของดหรือลดคาปรับหรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญา โดยไมมเงอนไขใดๆ ทงสิ้น เวนแตกรณ ี
ี่
ั้

เหตุเกิดจากความผิดหรือความบกพรองของฝายผูซื้อซึ่งมีหลักฐานชัดแจงหรือผูซื้อทราบดีอยูแลวตั้งแตตน

การงดหรือลดคาปรับหรือขยายเวลาสงมอบตามสัญญาตามวรรคหนึ่ง อยูในดุลพินิจ
ของผูซื้อที่จะพิจารณาตามที่เห็นสมควร


ขอ ๑๓ การใชเรือไทย

ื้
ี่
ถาสิ่งของทจะตองสงมอบใหแกผูซอตามสัญญานี เปนสิ่งของทผูขายจะตองสั่ง
ี่

้
ี


ี่
หรือนําเขามาจากตางประเทศ และสิ่งของนั้นตองนําเขามาโดยทางเรือในเสนทางเดินเรือทมเรือไทยเดินอยู
และสามารถใหบริการรับขนไดตามท่รัฐมนตรีวาการกระทรวงคมนาคมประกาศกําหนด ผูขายตองจัดการ
ี

ี
ใหสิ่งของดังกลาวบรรทกโดยเรือไทยหรือเรือที่มสิทธิเชนเดียวกับเรือไทยจากตางประเทศมายังประเทศไทย
ุ
่
ุ
ี
้
ื
ิ
ี

เวนแตจะไดรับอนุญาตจากกรมเจาทากอนบรรทกของนันลงเรืออ่นท่มใชเรือไทยหรือเปนของทรัฐมนตรี
ื

่

วาการกระทรวงคมนาคมประกาศยกเวนใหบรรทกโดยเรืออนได ทั้งนี้ ไมวาการสั่งหรือนําเขาสิ่งของดังกลาว
ุ
จากตางประเทศจะเปนแบบใด
ในการสงมอบสิ่งของตามสัญญาใหแกผูซอ ถาสิงของนั้นเปนสิงของตามวรรคหนึง
่
้
ื
่
่
ุ
ผูขายจะตองสงมอบใบตราสง (Bill of Lading) หรือสําเนาใบตราสงสําหรับของนั้น ซึ่งแสดงวาไดบรรทกมา
โดยเรือไทยหรือเรือที่มีสิทธิเชนเดียวกับเรือไทยใหแกผูซอพรอมกับการสงมอบสิ่งของดวย
ื้
ี



ในกรณทสิ่งของดังกลาวไมไดบรรทกจากตางประเทศมายังประเทศไทย โดยเรือไทย
ี
ุ
่

หรือเรือทมีสิทธิเชนเดยวกับเรือไทย ผูขายตองสงมอบหลักฐานซ่งแสดงวาไดรับอนุญาตจากกรมเจาทา
ี

่

ึ
ี



่
ื
ุ
่

ิ
่
ึ
ใหบรรทกของโดยเรืออนไดหรือหลักฐานซงแสดงวาไดชําระคาธรรมเนียมพเศษเนืองจากการไมบรรทุกของ
โดยเรือไทยตามกฎหมายวาดวยการสงเสริมการพาณิชยนาวีแลวอยางใดอยางหนึ่งแกผูซื้อดวย
ในกรณที่ผูขายไมสงมอบหลักฐานอยางใดอยางหนึ่งดังกลาวในวรรคสองและวรรคสาม
ี

ื
ี
่

ื
้

ิ
่
ั
ใหแกผูซ้อ แตจะขอสงมอบสิงของดงกลาวใหผูซอกอนโดยยังไมรับชําระเงนคาสิ่งของ ผูซอมสิทธิรับสิงของ
้
ื
ดังกลาวไวกอนและชําระเงินคาสิ่งของเมอผูขายไดปฏิบัติถูกตองครบถวนดังกลาวแลวได
ื่

349